ریزش موی سر از دغدغه‌های مهم است و همه ما بدون شک موهای پر پشت را دوست داریم و با دیدن ریزش موهای‌مان نگران می‌شویم. اما چرا ریزش مو اتفاق می‌افتد؟ ممکن است بدانید که ژنتیک، برخی بیماری‌ها مانند تیروئید و شیمی درمانی وحتی تابش شدید آفتاب بر موی سر، باعث ریزش مو می‌شود. اما شاید اطلاع نداشته باشید که ریزش مو از عوارض مصرف برخی از داروهاست؛ داروهایی که می‌تواند منجر به ریزش مو شود، هر چند تاثیر آن بر همگان یکسان نباشد. اگر شما به تازگی دچار ریزش مو شده‌‌اید این مقاله را بخوانید تا بدانید چه داروهایی باعث ریزش مو میشوند.

فهرست مطالب

• ریزش مو در اثر مصرف دارو 

• مصرف چه قرص هایی باعث ریزش مو میشود

• تجربه مصرف پاکسیل و آتورواستاتین

  • پاکسیل و ریزش مو

  • آتورواستاتین و ریزش مو 

ریزش مو در اثر مصرف دارو 

ریزش مو از عوارض شایع بسیاری از داروهاست و بیمار بهتر است بداند که مصرف چه چه داروهایی باعث ریزش مو میشوند. اغلب این ریزش مو موقتی است که با تنظیم دوز و یا قطع دارو پایان می‌یابد. این داروها به سلول‌های تولیدکننده مو آسیب رسانده و رشد آن را در مراحل مختلف مختل می‌کنند.

دو نوع ریزش مو ممکن است رخ دهد: یکی ریزش موی تلوژن یا ریزش موی موقتی کوتاه‌مدت؛ این نوع ریزش مو در فاز «استراحت مو» یا استراحت سلول‌های ساقه مسئول تولید مو رخ می‌دهد؛ در نتیجه رشد موهای جدید ادامه می‌یابد.

نوع دیگر ریزش مو که اغلب بر اثر داروها رخ می‌دهد، به عنوان «توقف رشد سیکل مو» شناخته می‌شود. این نوع ریزش موی طولانی‌مدت، اغلب با نازک شدن و یا ریزش موی سایر نواحی بدن از جمله ابرو و مژه‌ها همراه است.

مصرف چه قرص هایی باعث ریزش مو میشود

ریزش مو در اثر مصرف دارو ممکن است ناشناخته باشد و حتی ندانیم کدام داروها باعث نازک شدن موهای سر می‌شوند. برای شناخت این امر که چه داروهایی باعث ریزش مو میشوند لیستی تهیه کرده‌ایم که در دامه می‌خوانید. 

• ویتامین آ: دوزهای بالای ویتامین آ و داروهای مشتق از آن، می‌توانند باعث ریزش مو شوند. نوعی از داروهای آکنه که از ویتامین آ مشتق شده‌اند، مانند ایزوترتینوئین، آکوتان ، ترتینوئین و رتین آ می‌توانند باعث ریزش مو شوند. از آن‌جا که این داروها ممکن است عوارض جانبی جدی دیگری هم داشته باشند، شاید بخواهید درباره داروهای جایگزین با پزشک پوست خود مشورت کنید.
• آنتی‌بیوتیک‌ها: استفاده از آنتی‌بیوتیک ممکن است موقتا موها را نازک کند. آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند سطح ویتامین ب و هموگلوبین خون شما را کاهش داده و در نتیجه رشد موها را مختل کنند. زمانی که سطح هموگلوبین بسیار پایین باشد، ممکن است به کم ‌خونی (آنمی) و در نتیجه ریزش مو دچار شوید؛ همچنین سطح نرمال ویتامین ب برای داشتن موهایی سالم حیاتی است. مصرف آنتی بیوتیک، عوارض دیگری نیز دارد که در این مطلب از وبسایت سبک زندگی می‌نوانید درباره عوارض آنتی بیوتیک بیشتر بخوانید.
• داروهای ضد قارچ: داروهایی که برای عفونت‌های قارچی تجویز می‌شوند نیز در برخی افراد با ریزش مو ارتباط دارند. برای مثال داروی ضدقارچ وریکونازول  یکی از دارو‌هایی است که باعث بروز طاسی می‌شود.
• داروهای ضد انعقادی: داروهای ضدانعقادی نظیر هپارین و وارفارین که به‌ منظور رقیق کردن خون و جلوگیری از تشکیل لخته خون در برخی موارد از جمله بیماران قلبی تجویز می‌شوند، ممکن است ریزش مویی ایجاد کنند که بعد از حدود سه ماه پس از آغاز مصرف، عوارض خود را نشان دهد.

• داروهای کاهنده‌ کلسترول خون: گزارش شده که این نوع داروها، نظیر سیمواستاتین و زوکور باعث ریزش مو می‌شوند.

• داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی یا مهارکننده‌های ایمنی: بعضی داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی که برای درمان بیماری‌های خودایمنی نظیر لوپوس و یا آرتریت ‌روماتوئید استفاده می‌شوند، می‌توانند باعث ریزش مو شوند. انواع این داروها عبارتند از متوتروکسات، لفلونوماید، آراوا، سیکلوفسفامید، سیتوکسان و اتانرسپت.
• داروهای ضد تشنج: داروهای ضد تشنج نظیر والپروئیک اسید، دپاکوت، تری‌متادیون و تریدیون در برخی افراد می‌توانند باعث ریزش مو شوند.
• داروهای ضدفشار خون: مصرف این داروها که برای فشار خون مصرف می‌شوند ممکن است باعث نازک شدن موها شوند. از جمله، متوپرولول، لوپرسور، تیمولول، پروپرانولول، ایندرال و ایندرال ال- آ، آتنولول، تنورمین، نادولول، کورگارد، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده‌ آنژیوتانسین.
• داروهای ضد افسردگی: برخی از داروهایی که برای تثبیت خلق در درمان اختلالات روانی از جمله افسردگی استفاده می‌شود، ممکن است باعث ریزش مو شوند، مانند پاروکستین هیدروکلراید، سرترالین، زُلُفت، پروتریپتیلین، ویواکتیل، آمی‌تریپتیلین، الاویل، فلوکستین و پروزاک. افسردگی از چالش‌های مهمی است که بهتر است به محض شناسایی درمان شود، به دنبال کردن این صفحه از وبسایت سبک زندگی می‌توانید درباره انواع افسردگی و راه‌های درمان آن بیشتر بخوانید. 
• داروهای نقرس: گزارش شده است داروهای نقرس از جمله آلوپورینول، زیلوپریم، لوپورین هم می‌توانند باعث ریزش مو شوند.
• داروهای شیمی درمانی: داروهای شیمی‌درمانی که برای درمان انواع خاصی از سرطان‌ها و بیماری‌های خودایمنی استفاده می‌شوند، می‌توانند باعث ریزش در شکل «توقف رشد سیکل مو» شوند. این نوع ریزش مو مژه‌ها، ابروها و موی بدن را هم تحت ‌تاثیر قرار می‌دهد. این داروها سلول‌های سرطانی بدن را که رشد سریعی دارند، از بین می‌برند. اما از طرفی به سایر سلول‌های بدن هم که در حالت عادی سریع رشد کرده مانند ریشه‌های مو حمله کرده و آن‌ها را تخریب می‌کنند. در صورت پایان درمان، رشد مو دوباره از سر گرفته می‌شود.

تجربه مصرف پاکسیل و آتورواستاتین

علاوه بر معرفی لیست درباره اینکه چه داروهایی باعث ریزش مو میشوند، مصرف این دو دارو بیشترین تجربه ریزش مو را ثبت کرده‌اند: 

پاکسیل و ریزش مو

زمانی که درباره داروهای افسردگی صحبت می‌کنیم، اضافه وزن و ریزش مو از عوارض شایع این داروهاست. اگر به افسردگی دچار هشتید، بهتر است بدانید که مصرف چه داروهایی برای درمان افسردگی باعث ریزش مو میشوند. پاکسیل یا پاروکسیتن از داروهایی است که برای درمان افسردگی تجویز می شود. مصرف این دارو ممکن است در نازک شدن  و ریزش موها تاثیر بگذارد، در مطالعه موردی روی یک بیمار خانم، مشاهدات نشان داد که مصرف پاکسیل و ریزش مو در ارتباط با یکدیگرند و بیمار پس از مصرف دارو از ریزش موها شکایت کرده است. 

آتورواستاتین و ریزش مو 

مصرف برخی از داروهای استاتین مانند سیمواستاتین (Zocor) و (آتورواستاتین) لیپیتور گزارش شده است که باعث ریزش مو می شوند. آتورواستاتین (لیپیتور) و سیمواستاتین (زوکور) به گروهی از داروهای کاهنده کلسترول معروف هستند که به نام «استاتین» شناخته می شوند. ریزش مو عارضه جانبی گزارش شده هر دو دارو است. خوشبختانه، قرص‌های جدید استاتین، روزوواستاتین (کرستور)، این خطر را ندارد. 

سخن پایانی

ریزش مو اتفاق خوشایندی نیست. وبا مشاهده ریزش مو باید به دنبال بررسی علل آن باشید. آگاهی از اینکه چه داروهایی باعث ریزش مو میشوند باعث می‌شود تا با احتیاط بیشتری داروها را مصرف کنید. در بسیاری موارد، به محض قطع دارویی که باعث ریزش مو شده، رشد طبیعی موها دوباره به حالت طبیعی خود باز می‌گردد. هم‌چنین تنظیم دوز مناسب دارو می‌تواند علائم ریزش مو را تخفیف دهد. به یاد داشته باشید هرگز مصرف دارویی را بدون مشورت با پزشک خود قطع نکنید. ممکن است داروهای جایگزین‌ دیگر و با عوارض جانبی کم‌تری موجود باشد.