هیرسوتیسم یا پرمویی در زنان ، اختلالی است که در آن موهای مشکی و ضخیم در نقاطی که معمولا بدن زنان در آن نواحی فاقد مو است ظاهر میشود، جاهایی مانند صورت، سینه، محدوده پایینی شکم، سطح داخلی رانها و پشت. البته درباره اینکه چه مقدار مو، اضافه تلقی میشود نظرات بسیار متفاوتی وجود دارد. پرمویی در زنان اختلال شایعی محسوب میشود، به طوری که از هر بیست زن یک نفر با این مشکل مواجه است. البته هیرسوتیسم به خودی خود یک بیماری نیست، اما میتواند نشانگر اختلالات هورمونی یا مشکلات دیگری در فرد باشد. در ادامه این مقاله به بیان علت رشد موهای زائد در زنان و علت آن مینویسیم.
فهرست مطالب
علت رشد موهای زاء در زنانمتفاوت است ودر همه زنان یکسان نیست. اما به طور کلی پرمویی در زنان به این دلایل اتفاق میافتد؛
- سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS): این وضعیت، که معمولا همزمان با بلوغ شروع میشود، موجب عدم توازن هورمونهای جنسی میشود. تخمدان پلی کیستیک در طول سالها ممکن است به تدریج موجب رشد اضافی موها، قاعدگی نامنظم، چاقی، نازایی و گاهی اوقات کیستهای متعدد در تخمدانها شود.
- سندرم کوشینگ: این شرایط زمانی اتفاق میافتد که بدن تحت تاثیر میزان بالای هورمون کورتیزول قرار میگیرد. سندرم کوشینگ ممکن است بر اثر تولید زیاد هورمون کورتیزول از غدههای آدرنال یا دریافت طولانیمدت داروهایی مثل پردنیزولون صورت بگیرد.
- هایپرپلازی مادرزادی آدرنال: این اختلال ارثی با تولید غیرطبیعی هورمونهای استروئیدی شامل کورتیزول و آندروژن توسط غدد آدرنال شناخته میشود.
- تومورها: وجود تومور ترشحکننده آندروژن در تخمدانها یا غدد ادرنال میتواند موجب هیرسوتیسم شود؛ البته به ندرت اتفاق میافتد.
- داروها: مصرف بعضی داروها نیز ممکن است به هیرسوتیسم منجر شود؛ مانند ماینوکسیدیل (ماینوکسیدیل روگین)، دانازول که برای درمان اندومتریوز استفاده میشود، تستوسترون (آندروژل تستیم) و دی-هیدرواپیاندروسترون (DHEA).
اگر همسر شما از پمادهای موضعی محتوی آندروژنها استفاده میکند، شما هم ممکن است به همان میزان از طریق تماس پوستی آلوده شوید. البته معمولا هیرسوتیسم بدون هیچ عامل قابل شناسایی اتفاق میافتد.
پرمویی زنان به لحاظ احساسی میتواند آشفتهکننده باشد. بیشتر زنان درباره داشتن موهای زائد نگرانند و در برخی افراد این مشکل حتی به افسردگی میانجامد. همچنین اگرچه هیرسوتیسم عوارض فیزیکی به همراه ندارد، اما عامل اصلی ایجاد عدم تعادل هورمونی میتواند مشکلات جسمی ایجاد کند.
اگر شما دچار هیرسوتیسم و قاعدگی نامنظم هستید، ممکن است مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک باشید که میتواند باعث نازایی شود. زنانی که داروهای خاصی برای درمان رشد موهای زائد استفاده میکنند، بهتر است از بارداری به علت خطر ناقصالخلقهزایی (تراتوژنیسیتی) پرهیز کنند.
زمانی که سطح بالای آندروژنها موجب هیرسوتیسم شود، سایر نشانهها نیز ممکن است به مرور زمان، طی فرآیندی به نام ویریلیزاسیون (مردنمایی) ظاهر شوند. علائم مردنمایی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- کلفت شدن صدا
- کچل شدن
- آکنه
- کاهش سایز پستانها
- افزایش حجم عضلات
بطور کلی پرمویی در زنان قابل پیشگیری نیست. اما در صورتی که اضافه وزن دارید، ممکن است کاهش وزن به بهتر شدن هیرسوتیسم کمک کند؛ به خصوص اگر سندرم تخمدان پلی کیستیک داشته باشید. بهتر است با مشاهده رشد موهای زائد برای معاینه وضعیت جسمی به پزشک مراجعه کنید. در ادامه نکات مهمی هنگام ملاقات با پزشک برایتان شرح میدهیم که بهتر است مد نظر داشته باشید.
آزمایشاتی که میزان هورمونهای خاصی -از جمله تستوسترون یا هورمونهای شبه تستوسترون- را در خون اندازهگیری میکنند، احتمالا در تعیین اینکه آیا سطح افزایش یافته آندروژن موجب هیرسوتیسم شما شده یا خیر موثر است. همچنین پزشک ممکن است ناحیه شکم و لگن شما را از جهت وجود تودههایی که شاخصه تومور هستند بررسی کند.
اگر فکر میکنید موهای زبر زیادی روی بدن یا صورتتان دارید، با پزشک خود درباره گزینههای درمان صحبت کنید. موی اضافی روی بدن یا صورت معمولا نشانهای از یک مشکل نهانی است. اگر طی چند ماه رشد موی سریع و شدیدی را روی بدن، یا صورت یا نشانههایی از مردنمایی را مشاهده کردهاید، برای معاینه نزد پزشک خود بروید. احتمالا به پزشکی که متخصص اختلالات هورمونی (اندوکراینولوژیست) یا پوستی (درماتولوژیست) است، ارجاع داده شوید.
در ملاقات با پزشک بپرسید از بین بردن موهای زائد تا چه میزان ضروری است. همچنین این موارد را در اختیار پزشک قرار دهید تا بهتر بتواند علت پرمویی در زنان را تشخیص داده و راهکار موثری ارائه دهد.
- اطلاعات کلیدی شخصی، شامل سایر مشکلات پزشکی و تغییرات در سیکلهای قاعدگی یا میل جنسی
- تمام داروها، ویتامینها و سایر مکملهایی که مصرف میکنید به علاوه دوز آنها
همچنین این پرسشها را از پزشک بپرسید؛
- چرا موهای زائد دارم؟ علت آن چیست؟
- سایر علل ممکن مربوط به نشانههای من هستند؟
- چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
- آیا مشکل من موقتی است یا مزمن؟
- بهترین اقدام چیست؟
- اولین پیشنهاد درمانی شما چیست؟
- من بیماری دیگری نیز دارم. چطور میتوانم همزمان هر دو را مدیریت و درمان کنم؟
- آیا باید نزد متخصص بروم؟
- برای اطلاعات بیشتر آیا بروشورهایی وجود دارند تا بتوانم مطالعه کنم؟ چه وبسایتهایی را پیشنهاد میکنید؟
درمان هیرسوتیسم که بدون نشانههای اختلال اندوکراین (شبکه غدد ترشح کننده هورمون) باشد، ضروری نیست. برای زنانی که به طور جدی نیازمند درمان هستند، مداوا ممکن است رفع هرگونه اختلال نهانی، اجرای خودمراقبتیهای روزانه برای موهای زائد و امتحان کردن درمان و داروهای مختلف را شامل شود.
اگر روشهای آرایشی و بهداشتی برای از بین بردن موهای زائد کارایی نداشته است، با پزشکتان درباره داروهایی که هیرسوتیسم را درمان میکند، صحبت کنید. با مصرف این داروها معمولا شش ماه -به اندازه چرخه زیستی طبیعی یک فولیکول مو- زمان میبرد تا تغییر محسوسی را در رشد موها مشاهده کنید.
- داروهای خوراکی ضد بارداری: قرصهای کنترل بارداری یا سایر داروهای ضد بارداری هورمونی که محتوی استروژن و پروژسترون هستند، هیرسوتیسمی را که بر اثر تولید آندروژن ایجاد شده باشد، درمان میکنند. داروهای خوراکی ضد بارداری، درمانی رایج برای پرمویی در زنانی است که نمیخواهند باردار شوند. ممکن است عوارض جانبی ممکن شامل تهوع و سردرد را به همراه داشته باشد.
- آنتی آندروژنها: این نوع از داروها مانع اتصال آندروژنها به گیرندههایشان در بدن میشوند. گاهی پس از شش ماه، مصرف داروهای خوراکی ضد بارداری تجویز میشوند؛ البته اگر داروهای خوراکی ضد بارداری به اندازه کافی موثر نباشند. رایجترین آنتی آندروژن استفاده شده برای درمان هیرسوتیسم اسپیرونولاکتون (آلداکتون، کاروسپیر) است. نتایج مصرف آن معتدل بوده و حداقل شش ماه زمان میبرد تا اثرات خود را نشان دهد. عوارض جانبی احتمالی شامل بینظمی در قاعدگی است. از آن جا که این داروها میتواند باعث ناقصالخلقهزایی شود، مهم است که حین مصرف آنها قصد باردار شدن نداشته باشید.
- کرمهای موضعی: افلورنیتین (وانیژا) کرمی تجویزی مخصوص رفع موهای زائد صورت زنان است و باید دو بار در روز به طور مستقیم و در ناحیه درگیر روی صورت استعمال شود. این کرمها، به رشد آهسته موهای جدید کمک میکند، اما رشد موها متوقف نخواهد شد. برای نتیجه بهتر میتوان از لیزر درمانی نیز استفاده کرد.
بهترین روش از بین بردن پرمویی در زنان که ممکن است نتیجه آنها پایدارتر از روشهای خودمراقبتی – و آنهایی که ممکن است با دارو درمانی ترکیب شده- باشند شامل موارد زیر است:
- لیزر درمانی: برای رفع موهای زائد با لیزر، اشعهای از نور به شدت متمرکز (لیزر) از پوست شما عبور کرده تا فولیکولهای مو را تخریب و از رشد مو جلوگیری کند. ممکن است دوره درمانی شما چندین جلسه طول بکشد. برای افرادی که موهای زائد مشکی، قهوهای یا بور دارند این روش معمولا گزینه بهتری از الکترولیز است. با پزشک خود درباره خطرها و منافع لیزرهای متفاوت که برای این روش استفاده میشود، صحبت کنید. افراد با پوست سبزه یا رنگدانههای تیره در معرض خطر بیشتری ناشی از عوارض جانبی لیزرهای خاصی هستند. عوارضی چون روشن یا تیرهتر شدن رنگ پوست طبیعی، تاول زدن و التهاب.
- الکترولیز: این درمان شامل ورود سوزنی بسیار کوچک به داخل هر فولیکول مو است. سوزن جریان الکتریکی کوتاهی را به منظور آسیب و در نهایت تخریب فولیکول ساطع میکند. برای افرادی با موهای طبیعی به رنگ سفید یا بلوند، الکترولیز گزینه بهتری از لیزر درمانی محسوب میشود. الکترولیز ممکن است دردناک باشد، استفاده از کرمهای بیحسی میتواند درد را اندکی کاهش دهد.
از بین بردن پرمویی زنان در منزل، روشهای مختلفی وجود دارد. در روشهایی مانند موارد زیر، موی زائد به طور موقت از بین میرود. هیچ شواهدی مبنی بر اینکه از بین بردن موهای زائد توسط خود افراد منجر به رشد شدیدتر مو شود، در دست نیست.
- برداشتن: برداشتن روش خوبی برای از بین بردن چند موی پراکنده است، اما برای از بین بردن ناحیهای پوشانده شده از مو کاربردی نیست. موهای کندهشده معمولا دوباره رشد میکند. این روش ممکن است با موچین، نخ نازک (بند انداختن) یا سایر وسایل طراحی شده برای این هدف انجام شود.
- تراشیدن: تراشیدن سریع و ارزان است، اما باید به طور منظم تکرار شود.
- موم انداختن: موم انداختن شامل گذاشتن موم گرم روی پوست در محلی است که موهای زائد رشد کردهاند. زمانی که موم روی پوست سفت شد باید به سرعت و با حرکتی کوتاه و سریع آن را از روی پوستتان جدا کنید تا موها از ریشه دربیایند. البته این روش ممکن است ب کنید. اعث سوزش و قرمزی پوست شده و همراه با درد باشد.
- استفاده از موبر: برای از بین بردن پرمویی در زنان، موبرهای شیمیایی ساقه مو را حل کرده و از این طریق موهای روی پوست را از بین میبرد. این محصولات در انواع متنوعی موجود هستند مثل ژل، کرم یا لوسیون. موبرها ممکن است پوست را بیازارند و موجب درماتیت (التهاب و عفونت) شوند. برای اثربخشی موبرها باید به طور مرتب استفاده شوند.
- دکلره کردن: دکلره، مو را روشنتر کرده و باعث میشود موها روی پوستهای روشن کمتر به چشم بیایند. محصولات سفیدکننده مو که معمولا محتوی هیدروژن پروکسید هستند، ممکن است باعث آزردگی پوستی شوند. هر محصولی را ابتدا بر روی ناحیه کوچکی از پوست امتحان کنید.
سخن پایانی
پرمویی در زنان یکی از اتفاقت ناخوشایندی است که در اولین قدم باعث ناراحتی و افسردگی میشود. برای درمان هیرسوتسم، روشهای درمانی و خانگی مختلفی وجود دارد که میتوانید انجام دهید. اما پیشنهاد ما به شما این است که رشد موهای زائد را جدی بگیرید و ابتدا به دنبال علل آن باشید. سپس درمان مناسب برای رفع موهای زائد را انتخاب کنید.