طبق نتایج مطالعاتی که سراسر جهان انجام شده، کلامیدیا شایع‌ترین بیماری مقاربتی است. اما کلامیدیا دقیقا چیست و چطور فرد را مبتلا می‌کند؟ علائم کلامیدیا در زنان و مردان کدامند؟ چطور بفهمیم کلامیدیا داریم؟ روش درمان این عفونت چیست؟ پاسخ تمام این سوالات را در مطلب پیش رو خواهید خواند.

فهرست مطالب 

• کلامیدیا چیست
• علائم عفونت کلامیدیا در زنان و مردان
• راه‌های انتقال کلامیدیا کدامند
• چه کسانی در معرض ابتلا به بیماری کلامیدیا هستند
• روش تشخیص و درمان کلامیدیا چگونه است
• در صورت درمان نشدن کلامیدیا چه اتفاقی می‌افتد
• روش پیشگیری از کلامیدیا چیست

کلامیدیا چیست

کلامیدیا یک بیماری مقاربتی (STD) رایج است که توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می‌شود و در مردان و زنان ایجاد عفونت می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد بیشتر افراد مبتلا به کلامیدیا هیچ علامتی ندارند و به همین دلیل متوجه بیماری خود نمی‌شوند. درمان نشدن عفونت کلامیدیا در زنان، می‌تواند آسیب جدی به دستگاه تناسلی وارد کند و عوارض جدی دیگری برای سلامتی در پی داشته باشد. البته جای نگرانی نیست، زیرا این بیماری قابل درمان است.

علائم عفونت کلامیدیا در زنان و مردان

کلامیدیا را «عفونت خاموش» می‌نامند، زیرا در اکثر موارد هیچ علامتی ندارد. البته گروهی از افراد بعد از ابتلا به بیماری علائمی دارند، از جمله:

• درد
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن
• ترشح غیر طبیعی از آلت تناسلی یا واژن

برخی از علائم کلامیدیا نیز ممکن است برای مردان و زنان کمی متفاوت باشد.

علائم بیماری کلامیدیا در مردان

بسیاری از مردان متوجه علائم کلامیدیا نمی‌شوند و عفونت در اکثر آنها ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند.

برخی از شایع‌ترین علائم کلامیدیا در مردان عبارتند از:

• احساس سوزش در هنگام ادرار
• ترشحات زرد یا سبز از آلت تناسلی
• درد در قسمت پایین شکم
• درد در بیضه ها

همچنین امکان دارد عفونت کلامیدیا در برخی افراد، مقعد را درگیر کند. در این مورد، علائم اصلی اغلب عبارتند از:

• ترشح از مقعد
• درد 
• خونریزی از این ناحیه

داشتن رابطه دهانی با فردی که عفونت دارد، خطر ابتلا به کلامیدیا در گلو را به همراه دارد. علائم آن می‌تواند شامل گلودرد، سرفه یا تب باشد. همچنین ممکن است بدون آنکه بدانید، حامل باکتری در گلو باشید.

علائم بیماری کلامیدیا در زنان

همانطور که بالاتر گفتیم این بیماری در بیشتر موارد علامتی ندارد، برخی علائم کلامیدیا در زنان عبارتند از:

• رابطه جنسی دردناک
• ترشحات واژن
• احساس سوزش در هنگام ادرار
• درد در قسمت پایین شکم
• التهاب دهانه رحم (سرویکسیت)
• خونریزی بین قاعدگی

در برخی از زنان، ممکن است عفونت به لوله‌های فالوپ (لوله‌ای که رحم و تخمدان‌ها را به هم وصل می‌کند) گسترش یابد. در اینصورت احتمال بیماری التهابی لگن (PID) را بالا می‌برد که یک اورژانس پزشکی است. 

علائم PID عبارتند از:

• تب
• درد شدید لگن
• حالت تهوع
• خونریزی غیر طبیعی واژینال بین پریودها

کلامیدیا همچنین می تواند رکتوم (بخش پایانی روده بزرگ) را آلوده کند. زنان در صورت ابتلا به عفونت کلامیدیا در رکتوم ممکن است علائمی را تجربه نکنند. با این حال درد، ترشح و خونریزی از علائم عفونت رکتوم هستند. علاوه بر این، زنان در صورت داشتن رابطه دهانی با فرد مبتلا، ممکن است به عفونت کلامیدیا در گلو مبتلا شوند. اگرچه ممکن است بدون اینکه بدانید آن را بگیرید، اما علائم عفونت کلامیدیا در گلو شامل سرفه، تب و گلودرد است.

راه‌های انتقال کلامیدیا کدامند

عفونت کلامیدیا از طریق تماس جنسی گسترش پیدا می‌کند، یعنی توسط مایع واژن یا مایع منی که حاوی باکتری عامل کلامیدیا باشد. تماس جنسی شامل همه انواع رابطه جنسی است، از جمله روابط جنسی که شامل دخول یا انزال نیستند. راه‌های زیادی وجود دارد که مایعات دستگاه تناسلی یک فرد می‌توانند باکتری‌های ایجادکننده کلامیدیا را منتقل کنند؛ از جمله:

• در رابطه جنسی واژینال، باکتری‌ها از آلت تناسلی یک فرد به واژن شریک زندگی خود منتقل شوند یا بالعکس.
• در رابطه جنسی مقعدی، باکتری‌ها از آلت تناسلی یک فرد به مقعد شریک زندگی او منتقل شوند یا بالعکس.
• در رابطه جنسی دهانی، باکتر‌ی‌ها از دهان یک فرد به آلت تناسلی، واژن یا مقعد شریک زندگی او منتقل شوند یا بالعکس.
• در تحریک دستی اندام تناسلی یا مقعد، ممکن است مایعات جنسی آلوده به باکتری روی دست بمانند و بعد در تماس با چشم فرد او را دچار ورم ملتحمه کنند. (البته تنها اگر ابتدا اندام تناسلی یک فرد مبتلا را لمس کنید و سپس چشمان خود را بدون شستن دست های خود بمالید، چنین اتفاقی رخ می‌دهد.)

لازم است بدانید کلامیدیا از راه‌های زیر منتقل نمی‌شود:

• بوسیدن
• به اشتراک گذاشتن غذا یا نوشیدنی
• در آغوش گرفتن یا گرفتن دست
• استفاده از توالت فرنگی بعد از فرد دیگر
• استنشاق قطرات بعد از سرفه یا عطسه شخص دیگر

چه کسانی در معرض ابتلا به بیماری کلامیدیا هستند

گفتیم که کلامیدیا یک بیماری مقاربتی است و از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. بنابراین می‌توان گفت هر فرد فعال از نظر جنسی، در معرض آلوده شدن به باکتری کلامیدیا تراکوماتیس قرار دارد. آمارها نشان می‌دهند احتمال ابتلا به این عفونت در زنان، دو برابر مردان است. بالاترین میزان عفونت در میان زنان جوان مشاهده شده و بیشترین موارد ابتلا در زنان بین ۱۵ تا ۲۴ سال رخ می‌دهد. 

استفاده نکردن از روش‌های پیشگیری و مراقبت مانند کاندوم و داشتن سابقه ابتلا به یک بیماری مقاربتی دیگر، از عواملی هستند که احتمال ابتلا به کلامیدیا را افزایش می‌دهند. همچنین اگر زنی باردار به کلامیدیا مبتلا باشد می‌تواند آن را به نوزاد خود منتقل کند.

روش تشخیص و درمان کلامیدیا چگونه است

برای تشخیص کلامیدیا لازمست مورد آزمایش قرار بگیرید. نگران نباشید، آزمایش کلامیدیا اصلا سخت نیست. در زنان معمولا با استفاده از یک سواب (چیزی شبیه به گوش پاک‌کن)، کمی از مایعات درون واژن یا سرویکس را برداشته و مورد آزمایش قرار می‌دهند. شما می‌توانید برای انجام تست کلامیدیا به مراکز درمانی مراجعه کنید، یا با گرفتن کیت مخصوص از آنها، نمونه‌برداری را خودتان در منزل انجام داده و بعد به آزمایشگاه تحویل دهید. در مردان از نمونه ادرار برای تست تشخیص کلامیدیا استفاده می‌شود. 

درصورتی که جواب آزمایش شما برای کلامیدیا مثبت بود، نیازی نیست بترسید. زیرا این عفونت به سادگی درمان می‌شود. از آنجا که عامل ایجادکننده کلامیدیا یک باکتری است، از داروهای آنتی‌بیوتیک برای درمان آن استفاده می‌شود. به طور معمول پزشک برای درمان کلامیدیا یک آنتی‌بیوتیک قوی یک بار در روز یا دو آنتی‌بیوتیک ضعیفتر دو بار در طول روز تجویز می‌کند. دوره درمان کلامیدیا ممکن است یک یا دو هفته طول بکشد. در این مدت داروی خود را مرتب استفاده کنید تا عفونت به طور کامل از بین برود.

نکته بسیار مهمی که باید در درمان کلامیدیا مورد توجه قرار دهید نداشتن رابطه جنسی (به هر روش) است. بنابراین در طول درمان و تا زمانی که پزشک به شما می‌گوید از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید. 

لازمست بدانید حتی اگر یکبار به کلامیدیا مبتلا شده و آن را درمان کرده باشید، در صورت مواجهه مجدد با این عفونت می‌توانید دوباره به آن مبتلا شوید.

در صورت درمان نشدن کلامیدیا چه اتفاقی می‌افتد

همانطور که در بخش قبل گفتیم اگر به محض مشکوک‌شدن به کلامیدیا، مورد آزمایش و درمان قرار بگیرید عفونت شما بدون عوارض جانبی دیگر درمان خواهد شد. با این حال، اگر فردی برای مدت طولانی متوجه ابتلا به این بیماری نباشد یا درمان آن را به تعویق بیاندازد، ممکن است با مشکلات جدی‌تری مواجه شود.

برخی از زنان دچار PID یا همان بیماری التهابی لگن می‌شوند، عفونتی که می‌تواند رحم، دهانه رحم و تخمدان‌ها را درگیر کرده و به آنها آسیب برساند. PID یک بیماری دردناک است که اغلب نیاز به درمان بیمارستانی دارد. همچنین درمان نکردن کلامیدیا می‌تواند به لوله‌های فالوپ آسیب رسانده و موجب ناباروری شود. در موارد ابتلا به کلامیدیا در بارداری، عفونت می‌تواند حین تولد به نوزاد منتقل شود. این موضوع می‌تواند باعث نوزاد را به عفونت چشم و ذات‌الریه مبتلا کند.

 درمان نکردن کلامیدیا در مردان نیز عوارضی دارد. از جمله التهاب اپی‌دیدیم، لوله‌ای که بیضه ها را در جای خود نگه می‌دارد. عفونت همچنین می‌تواند به غده پروستات سرایت کند و باعث تب، مقاربت دردناک و ناراحتی در ناحیه کمر شود. 

اینها تنها برخی از شایع‌ترین عوارض کلامیدیای درمان نشده هستند، به همین دلیل لازم است مورد آزمایش‌های دوره‌ای قرار بگیرید و در صورت ابتلا سریع‌تر به درمان عفونت بپردازید.

روش پیشگیری از کلامیدیا چیست

مطمئن‌ترین راه برای پیشگیری از کلامیدیا در یک فرد فعال از لحاظ جنسی، استفاده از کاندوم یا سایر روش‌های جلوگیری در طول رابطه جنسی است.

بنابراین:

• برای برقراری رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید.
• خودتان و شریک جنسی مورد آزمایش قرار بگیرید.
• تا زمانی که شما و شریک جنسی‌تان از نظر بیماری‌های مقاربتی غربالگری نشده‌اید، از داشتن هر نوع رابطه جنسی بدون کاندوم (حتی رابطه دهانی) اجتناب کنید.