فلفل قرمز با وجود تندی زیاد آن یکی از محبوبترین ادویهها است که خواص دارویی زیادی دارد. علاوه بر این افزودن آن به تهیه انواع مواد غذایی و سالادها باعث بهبود عطر و طعم آن میشود. اما در پاسخ به این سوال که فلفل چیلی چیست بسیاری تنها به کاربرد آن در آشپزی اشاره میکنند، اما این گیاه دارای کپسایسین است که خاصیت ضد سرطانی دارد و منبع غنی انواع ویتامینهای ارزشمند گروه ب است. اگر میخواهید با بیشتر با خواص فلفل قرمز آشنا شوید، این مقاله را تا پایان بخوانید.
آنچه در این مطلب خواهید خواند:
فلفل قرمز حاوی ترکیبات شیمیایی بیشماری است که در جلوگیری از ابتلا به بیماریها و افزایش سلامت بدن تاثیر دارند. در ادامه چندین مورد از فواید آن را بررسی میکنیم:
- کپسایسین (Capsaicin نوعی ترکیب آلکالوئیدی) موجود در این گیاه که سبب تندی زیاد فلفل میشود برای سلامتی مفید است. مطالعات آزمایشگاهی اولیه روی پستانداران آزمایشگاهی نشان داده که این ماده دارای خواص آنتی باکتریال، ضد سرطان، ضد درد و ضد دیابت است. همچنین مشخص شده که کپسایسین سبب کاهش سطح کلسترول بد یا LDL در افراد چاق میشود.
- فلفلهای چیلی قرمز و سبز تازه، منبعی غنی از ویتامین ث هستند. صد گرم از این فلفل حدود ۱۴۳.۷ میکروگرم یا حدود ۲۴۰ درصد میزان نیاز روزانه به این ماده را تامین میکند (RDA). ویتامین ث از آنتیاکسیدانهای محلول در آب است و برای سنتز کلاژن در بدن ضروری است. کلاژن یکی از پروتئینهای ساختاری مهم است که سبب حفظ یکپارچگی رگهای خونی، پوست، اندامها و استخوانها میشود. مصرف منظم غذاهای غنی از ویتامین ث به جلوگیری از ابتلا به بیماری اسکوربوت، افزایش مقاومت در برابر عوامل عفونی (تقویت ایمنی) و از بین بردن رادیکالهای آزاد مضر و پیشالتهابی در بدن کمک میکند.
- این گیاه دارای آنتیاکسیدانهای دیگری مانند ویتامین آ و فلاونوئیدهایی مانند بتا و آلفا کارتن (β-carotene، α-carotene)، لوتئین (Lutein)، زاکسانتین(Zeaxanthin) و کریپتوزانتین (Cryptoxanthin) نیز هست. این مواد آنتیاکسیدانی موجود در Capsicum، از بدن در برابر اثرات منفی رادیکالهای آزاد تشکیل شده در شرایط استرس و ابتلا به بیماری محافظت میکنند.
- فلفل قرمز دارای مقادیر مناسبی از مواد معدنی مانند پتاسیم، منگنز، آهن و منیزیم است. پتاسیم عنصری مهم در مایعات بدن و سلولهاست که به کنترل ضربان قلب و فشار خون کمک میکند. بدن انسان از منگنز به عنوان کوفاکتور (عامل کمکی :Co-factor) آنزیم آنتیاکسیدانی سوپراکسیداز دیسموتاز(Superoxide dismutase) استفاده میکند.
- فلفل قرمز حاوی میزان مناسبی از ویتامینهای گروه ب، مانند نیاسین، پیریدوکسین (ویتامین ب۶)، ریبوفلاوین و تیامین (ویتامین ب۱) است. به این مواد ویتامینهای ضروری گفته میشود چون بدن قادر نیست آنها را تولید کند و برای رفع نیاز خود به منابع خارجی حاوی این ویتامینها نیاز دارد.
از خواص فلفل قرمز میتوان به مقادیر بسیار زیاد ویتامینها و مواد معدنی اشاره کرد. مقادیر زیر تنها در صدگرم از این نوع فلفل وجود دارند (بر حسب درصد RDA):
- ۲۴۰ درصد ویتامین ث (آسکوریک اسید)
- ۳۹ درصد ویتامین ب۶ (پیرودکسین)
- ۳۲ درصد ویتامین آ
- 13 درصد آهن
- 14 درصد مس
- ۷ درصد پتاسیم
جالبست بدانید این گیاه فاقد کلسترول است.
- فلفل قرمز حاوی ترکیب شیمایی کپسایسین است. به دلیل خاصیت جمعشدگی، ضد سوزش و تسکیندهنده این ماده، کپسایسین و ترکیبات مشتق شده از آن در تهیه پماد، داروهای مالیدنی و تنتور کاربرد دارد.
- از مواد حاصل از این گیاه برای درمان درد مفاصل، درد نوروپاتیکی پس از تبخال (Post-herpetic neuropathic) و درد عضلات استفاده میشود.
- مطالعات علمی انجام شده روی پستانداران آزمایشگاهی نشان دادهاند که کپسایسین داری خواص ضد باکتریایی، ضد سرطان، ضد درد و ضد دیابت است. همچنین مشخص شده که این ماده در کاهش سطح کلسترول بد در افراد چاق نیز موثر است.
چیلیهای تازه و نارس را باید قبل از استفاده در آشپزی به خوبی شست تا خاک و قارچکشهای باقی مانده روی آن از بین بروند. این نوع فلفل چه به صورت تازه و چه به صورت پودری باشد، ممکن است سبب سوزش شدید دستها و تحریک مجرای بینی، چشمها و گلو شود. از این رو، برای افراد حساس توصیه میشود که هنگام دست زدن به فلفل از دستکش نازک و ماسک استفاده کنند.
در ادامه برخی از کاربردهای این فلفل آورده شده است:
- در بسیاری از نقاط دنیا از فلفل دلمهای و سایر فلفلهای شیرین یا ملایم به عنوان نوعی سبزی استفاده میشود.
- در بسیاری از مناطق آمریکای مرکزی و اروپا، فلفل خرد شده در تهیه سس چیلی، پیتزا، غذاهای رولتی و درست کردن انواع مختلفی از خوراکهای ماهی، گوشت و مرغ کاربرد دارد.
- پودر چیلی خشکشده یکی از اجزای اصلی ادویههای مخلوط است و در بسیاری از کشورهای آسیایی ان را عنوان پودر کاری مینامند.
- از چیلی تند برای تهیه سوپ، سس چیلی، روغن چیلی، سرکه و ادویه استفاده میشود.
- در جنوب هند، فلفل قرمز را در ماست خیس و سپس آن را در زیر آفتاب خشک میکنند و به عنوان نوعی چاشنی در وعده شام میخورند.
اگر شما هم به فلفل قرمز در غذاها علاقهمندید بد نیست سوپ کدو حلوایی با فلفل قرمز و خامه را امتحان کنید.
- فلفل قرمز را میتوان به صورت تازه، خشک یا پودری در طول سال و در همه نقاط جهان پیدا کرد. سعی کنید فلفل تازه بخرید، چون در اغلب اوقات پودر فلفل دارای مواد تندکننده مصنوعی است.
- هنگام خرید، به دنبال فلفلهای نارس، تازه، و براق (بسته به نوع گیاه، سبز، زرد، نارنجی یا قرمز) باشید که محکم، سالم و دارای ساقه نیز باشند. از خریدن فلفلهای لکدار و یا کپکزده خودداری کنید.
- در خانه، فلفلها را میتوان در کیسه پلاستیکی به مدت یک هفته در یخچال نگهداری کرد. فلفل خشک نیز در بازار موجود است و یا میتوانید با استفاده از یک میکسر از نوع خشک شده آن، پودر فلفل زرا تهیه کنید. این نوع فلفل را میشود برای چند ماه در ظرفهای دردار، در دمای اتاق و محیطی خنک، و تاریک نگهداری کرد. در صورت خرید پودر فلفل حتما توجه داشته باشید که آن را از برندهای معتبر تهیه کنید.
فلفل قرمز یک میوه غلافدار و متعلق به خانواده بادمجانیان (Solanaceae) و از جنس Capsicum بوده که با نام علمی Capsicum annuum شناخته میشود.
گوجهفرنگی، سیبزمینی و بادمجان، نمونههایی دیگر از اعضای خانواده گیاهی Solanaceae هستند. این نوع گیاه، به صورت یک درختچه کوچک و چندساله و دارای ساقه چوبی است که تا ارتفاع یک متر رشد میکند. فلفل قرمز گیاه بومی آمریکای مرکزی بوده و قرنهاست که از آن به عنوان یکی از اصلیترین ادویهها در تهیه غذاهای مکزیکی استفاده میشود. در طول قرنهای شانزدهم و هفدهم، این گیاه توسط کاشفان اسپانیایی و پرتغالی به سایر نقاط جهان برده شد. امروزه در بسیاری از نقاط جهان، فلفل قرمز را به صورت گسترده و به عنوان یک محصول تجاری مهم تولید میکنند.
انواع مختلفی از فلفل قرمز در دنیا کشت میشود. بسته به نوع فلفل، گل این گیاه و در نتیجه اندازه، شکل، رنگ و تندی غلاف میوه متفاوت خواهد بود. به علاوه، بر اساس نوع فلفل تندی آن طیف وسیعی را در برمیگیرد، از فلفلهای ملایم و گوشتی (مانند فلفل دلمهای مکزیکی) تا فلفلهای کوچک و آتشین Nag Jalokiya از شبه قاره هند، مقدار تندی این میوه متفاوت است. میزان تندی فلفل از طریق معیاری به نام واحد گرمای اسکویل (Scoville heat units: SHU) اندازهگیری میشود و در مقیاس اسکویل، فلفل دلمهای شیرین صفر واحد، فلفل هالاپینو چهارهزار-دوهزار و پانصد واحد و فلفل مکزیکی هابانرو (Habanero) بین دویست هزار تا پانصد هزار واحد تعلق میگیرد.
درون هر غلاف فلفل، تعداد زیادی دانه کوچک دایرهای شکل و مسطح، به رنگ سفید یا کرمرنگ دیده میشود که به شیار (مغز میوه) وسط فلفل چسبیدهاند. فلفلها را در زمانی که هنوز کال و سبز هستند و یا در حالتی که کاملا رشد کرده و روی گیاه خشک شدهاند، برداشت میکنند. به طور کلی، وقتی میوهها بالغ و به رنگ قرمز باشند آماده برداشتاند. سپس فلفلهای برداشت شده را زیر آفتاب خشک میکنند که طی این مرحله اندازه آنها کوچک میشود.
گفتنی است، طعم تندی فلفل به دلیل وجود ترکیبات فعال آلکالوئیدی مانند Capsaicin، Capsanthin و Capsorubin است.
همانطور که پیشتر گفته شد، فلفل قرمز دارای مادهای به نام کپسایسین است که طعم تند و تیزی دارد. با خوردن کپسایسین، این ماده سبب ایجاد سوزش شدید و حسی آتشین در دهان، زبان و گلو میشود.
- در صورت تماس کپسایسین با مخاط حفره دهان، گلو و معده، این ماده منجر به التهاب موضعی و سپس سوزش شدید میگردد. انتهای آزاد عصبهای موجود در مخاط، آن را به صورت حس گرما دریافت میکنند. خوردن ماست خنک سبب رقیقکردن کپسایسین و جلوگیری از تماس آن با دیوارههای مخاطی میشود و از این رو در کاهش سوزش موثر است.
- از لمسکردن چشمها با دستان آلوده به فلفل خودداری کنید. در غیر این صورت، به منظور کاهش سوزش چشمها را کامل با آب سرد بشویید.
- فلفل قرمز ممکن است سبب افزایش رفلکس معده (GER) شود.
- گفته میشود که ترکیبات شیمایی خاصی مانند آفلاتوکسین (نوعی سم قارچی) که ممکن است روی فلفلهای فاسد دیده شوند، سبب ایجاد سرطان معده، کبد و روده بزرگ میشوند (این مطلب از لحاظ پزشکی اثبات نشده است).