شاید برای شما هم سوال باشد که تعریق شبانه نشانه چیست؟ نگران کننده است؟ نشان می‌دهد که بدن ما از سلامت کافی برخوردار نیست؟ چگونه می‌توانیم تعریق شبانه را کنترل یا درمان کنیم؟ برای همه این سوالات پاسخ وجود دارد؛ ما در این مقاله ابتدا علل تعریق شبانه را بررسی کرده‌ایم و توضیح داده‌ایم که تعریق شبانه می‌تواند نشانه چه بیماری‌هایی باشد. در نهایت دلایل بروز این مشکل در زنان و مردان را به صورت جداگانه توضیح داده‌ایم.

آنچه در ادامه می‌خوانید:

علل تعریق شبانه

راه درمان تعریق شبانه

علت تعریق شبانه در مردان

علل تعریق شب هنگام در زنان

 

علل تعریق شبانه 

روزهای گرم و تمرینات ورزشی تنها چیزهایی نیستند که باعث تعریق می‌شوند. عوامل دیگری تعریق را به همراه دارند که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد؛

عفونت: سل (عفونت سل) عفونتی است که به معمولا با تعریق شبانه همراه است. دیگر علل شایع عرق ‌کردن ممکن است بیماری‌هایی همچون ایدز، آنفلوانزا و سایر بیماری‌هایی باشد که با تب همراه می‌شود.

عدم تعادل هورمونی (غدد درون‌ریز): این مورد در یائسگی، دیابت، بیماری تیروئید، بلوغ و بارداری رخ می‌دهد.

آپنه انسدادی خواب: به دلیل باریک بودن دیواره‌های گلو راه تنفس محدود می‌شود، لذا عرق کردن شبانه در افراد مبتلا به آپنه خواب سه برابر بیشتر از افراد عادی رخ می‌دهد.

رفلکس معده: نشانه ابتدایی رفلکس معده، سوزش سر دل است، اما عرق‌کردن شبانه نیز از نشانه‌های این بیماری محسوب می‌شود. 

سرطان: تعریق شبانه ممکن است نشانه اولیه سرطان باشد، اگرچه معمولا با علائمی دیگری نیز همراه است. سرطان غدد لنفاوی و سرطان خون به ویژه با عرق‌کردن شبانه همراه می‌شوند. 

سایر عوامل عبارتند از؛ 

• اختلالات اضطرابی
• چاقی
• سو مصرف مواد (اعتیاد) به ویژه هرویین
• اختلالات قلبی عروقی
• هیپوگلیسمی با افت قند خون 
• بیماری پارکینسو
• عوارض جانبی دارو

بسیاری از داروها مانند داروهای ضد افسردگی، هورمون‌ها، داروهای دیابت‌، تسکین‌دهنده درد و استروئیدها می‌توانند باعث تعریق شوند. برخی از داروهای عمومی که معمولا با این عارضه جانبی همراه هستند عبارتند از اسیکلوویر، آلبوترول، آملودیپین، آتورواستاتین، بوپروپیون، بوسپیرون، سیتالوپرام، سیپروفلوکساسین، اسموپرازول، گلیپیزید، هیدروکدون، انسولین، لووتیروکسین، لیزینوپریل، لوراتادین، ناپروکسن سدیم، جایگزینی نیکوتین، امپرازول، پاروکستین، پردنیزولون، سرترالین، سوماتریپتان، تادالافیل، ترازودون و زولپیدم. 

در صورت داشتن هرگونه پرسش در مورد عوارض جانبی احتمالی داروهای تجویزی، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

 

راه درمان تعریق شبانه

انتخاب درمان تعریق شبانه به عواملی مانند اصلاح بی‌نظمی هورمونی و تنظیم داروها بستگی دارد. اگر دلیل مشخصی در تعریق بیش از حد وجود نداشته باشد، با دو روش پیشگیری و درمان می‌توان آن را کنترل و مدیریت کرد. 

• خوابیدن در یک محیط خنک با لباسی راحت و ملافه‌هایی سبک از الیاف غیر مصنوعی
• عدم استفاده بیش از حد از لباس‌ها و روکش‌های پشمی و سنگین
• اجتناب از مصرف الکل، کافئین، غذاهای پرادویه
•  استفاده از ضدتعریق‌ها در قسمت‌های حساس بدن مانند زیر بغل‌، دست‌ها‌، پاها‌، خط مو، کمر، سینه یا کشاله ران
• غذا نخوردن دو تا سه ساعت قبل از خواب
• رژیم غذایی کم‌چرب و کم‌قند
• استفاده از تهویه هوا یا فن
• تمرینات تنفسی آرامش‌بخش (قبل و بعد از خواب و زمانی که تعرق شبانه دارید)
• تمرینات ورزشی روزانه
• ثابت نگه‌داشتن وزن بدن (وزن مناسب)
• نوشیدن آب کافی در طول روز

داروهایی که به عنوان داروهای آنتی‌کولینرژیک شناخته می‌شوند ممکن است به کاهش تعریق کمک کنند، اما این داروها فقط باید با توصیه پزشک مصرف شوند.

 

علت تعریق شبانه در مردان

در مردان- با توجه به هر یک از شرایط ذکر شده در بالا ، ممکن است مردان تعریق شبانه را تجربه کنند. شواهد حاکی از آن است که مردان در طول «یائسگی» شب‌ها عرق می‌کنند که به نظر می‌رسد علت آن کاهش تستوسترون است. با این حال، شواهد کمی برای اثبات این امر وجود دارد.

اگر می‌خواهید در مورد مشکل یائسگی در مردان اطلاعات کافی داشته باشید روی لینک کلیک کنید: آنچه باید در مورد یائسگی مردان بدانید

 

علل تعریق شب هنگام در زنان

در زمان یائسگی و به دلیل تغییرات هورومونی، خانم‌ها گرگرفتگی و عرق شبانه را تجربه می‌کنند. برای کاهش بروز تعریق ناخواسته می‌توان با استفاده از راه‌کارهایی همچون ثابت نگه‌داشتن وزن بدن، پیروی از یک رژیم غذایی متعادل‌، خوابیدن در یک اتاق با تهویه‌ای مناسب و پوشیدن لباس‌های سبک و راحت اشاره کرد. 

اگر تغییرات شیوه زندگی برای رفع این مشکل کافی نباشد، هورمون درمانی (Hormone treatment- HT) می‌تواند علائم عرق کردن شبانه را بهبود بخشد.

بعضی از افراد در طول روز و شب زیاد عرق می‌‌کنند که به این عارضه هایپرهیدروز گفته می‌شود. مشورت با پزشک می‌تواند در درمان این بیماری مفید باشد؛ اگرچه بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری از صحبت کردن با پزشک خودداری می‌کنند.